Krystyna Jaron,  U3A Wroclaw

 

Jeszcze w II. połowie XX w. zwyczaje pogrzebowe – pomiędzy wsią i małym miastem a dużym miastem - różniły się od siebie. Osoba zmarła na wsi zostawala w domu przez 2-3 dni aż do pogrzebu. Ciało złożone w odkrytej trumnie stało na podwyższeniu, a w czterech rogach pomieszczenia świeciły się duże gromnice. W tym czasie przychodzili sąsiedzi i znajomi, pożegnać się ze zmarłym i złożyć kondolencję rodzinie. W dniu  pogrzebu zawoziło  się trumnę ze zwłokami do kościoła , gdzie odbywała się msza żałobna dla zmarłego. Dalszy ciąg ceremonii utrzymuje się i obecnie. Następnie wszyscy obecni odprowadzają zmarłego w kondukcie na miejsce pochówku. W tym czasie śpiewa się pieśni żałobnych  lub  przy pochówku znanych osób gra kapela. Przy grobie gra czasem ktoś na trąbce żądaną melodię, często jest to ,,Cisza”. Potem nastąpi pogrzeb na cmentarzu, przeważnie przy kościele. Żałobnicy  składają wieńce i wiązanki kwiatów oraz zapalają znicze. Rodzina po pogrzebie – w zależności od sytuacji materialnej  / zaprasza sąsiadów i znajomych  na obiad lub poczęstunek.

 

W miastach wszystkie formalności związane z pogrzebem – od USC po miejsce na cmentarzu - załatwiają zakłady pogrzebowe, przez co wszystko odbywa się sprawniej. Po stwierdzeniu zgonu przez lekarza, zmarłego zabiera samochód zakładu pogrzebowego do chłodni. Jeżeli śmierć nastąpi w szpitalu, ciało  przechowywane jest w kostnicy szpitalnej a dzień przed pogrzebem zakład zabiera je celem pochówku lub kremacji. Rodzina odpowiednio wcześnie musi dostarczyć ubiór dla zmarłego. Msza żałobna odbywa się na ogół o wcześniejszej godzinie w kościele parafialnym z  wystawieniem trumny lub urny. Następnie przewozi się trumnę lub urnę do kaplicy cmentarnej, gdzie po krótkim nabożeństwie następuje odprowadzenie  zwłok na miejsce pochówku. Na dużych cmentarzach komunalnych pogrzeby odbywają się co ½ godziny.

 

Obecnie rodzina nie czeka na uformowanie grobu, tylko składa wieńce i wiązanki na specjalną kratę położoną na grobie. Po zapaleniu zniczy rodzina odchodzi, a pracownicy zakładu pogrzebowego uformują grób.

Po pogrzebie rodzina i zaproszeni goście spotykają się na stypie w domu lub restauracji. Jest to przeważnie obiad , podczas którego na stole palą się świece i znicze , a czasami stawia się zdjęcia zmarłej osoby. Śmierć osób znanych i zasłużonych ogłoszona jest w nekrologach w poczytnej prasie. Na ogół każdy zmarły ma swój nekrolog na bramie swego domu, w gablotach kościoła parafialnego i przy wejściu do cmentarza. Podaje się w nich oprócz daty urodzin i śmierci, datę, godzinę i miejsce pogrzebu oraz mszy  żałobnej. Niektóre rodziny nie życzą sobie składania kondolencji na cmentarzu, o czym zawiadamiają w nekrologu.    

Od kilku lat zakłady pogrzebowe rozdają  obecnym na cmentarzu wizytówki ze swoim

adresem oraz z personaliami zmarłej  osoby, polem na cmentarzu i numerem grobu wraz z prośbą o modlitwę.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

 

Październik 2009r